11. október 2019

132. HÓTEL CORNAVIN

SVEPPAGREIFINN var á faraldsfæti í Sviss í ágúst síðastliðnum, eins og þegar hefur komið fram hér á Hrakförum og heimskupörum, og varð sér úti um fáeinar myndasögur eins og einnig hefur komið fram. Að þessu sinni breytti fjölskyldan frá hinni áralangu venju sinni að fljúga til svissnesku borgarinnar Basel og í staðinn varð hin sögufræga Genf (þar sem 18% íbúanna eru milljarðamæringar!) fyrir valinu. Sá áfangastaður var öllu hentugri en Basel, með tilliti til áframhaldandi flakks, en borgin er tiltölulega nálægt landamærunum að Ítalíu þar sem einnig var ætlunin að eyða nokkrum notalegum dögun. Hins vegar rak SVEPPAGREIFINN sig illilega á eitt, við undirbúning frísins, varðandi viðveru fjölskyldunnar í Genf. Hann hreinlega gleymdi að huga að og taka tillit til þekktrar Tinna tengingar borgarinnar í aðdraganda ferðalagsins. Kortér í frí mundi hann nefnilega eftir hinu nafntogaða Cornavin hóteli í Genf en það hótel kemur töluvert við sögu í Tinna bókinni Leynivopninu (L'Affaire Tournesol - 1956) eins og allir muna auðvitað eftir. En þá var það auðvitað orðið allt of seint. Fjölskyldan var fyrir löngu búin að bóka gistingu steinsnar frá Hótel Cornavin (um 70 metrum frá) en þegar loksins var stokkið til og að var gáð kom auðvitað í ljós að bókstaflega ekkert var laust á hótelinu enda mikil hátíðarhöld í borginni alla þá helgi og með stærstu flugeldasýningu Evrópu yfirvofandi. Greifynjan hundskammaði auðvitað kallinn sinn fyrir vanræksluna og athugunarleysið en í sárabætur var þó aðeins staldrað við á götuhorninu við hótelið, drukkið í sig anda Leynivopnsins frá 6. áratug síðustu aldar og auðvitað teknar fáeinar myndir. SVEPPAGREIFINN komst þá að því að hann var ekki sá eini sem var í slíkum hugleiðingum á þessum merka stað. En næst þegar hann á leið um Genf verður klárlega gist á Hótel Cornavin.
Það sem bjargaði hins vegar dvölinni í Genf að einhverju leyti var að á hótelinu, þar sem fjölskyldan gisti í staðinn, var verið að sýna dúológíuna um tunglferð Tinna á einhverri sjónvarpsstöðinni á frönsku. En úr því að SVEPPAGREIFANUM tókst að klúðra þeim möguleika (að minnsta kosti að sinni) að gista á hinu sögufræga Cornavin hóteli þá er kannski ekki úr vegi að fjalla bara aðeins um hótelið í staðinn. Sem var auðvitað löngu orðið tímabært. Eins og áður segir kemur Cornavin hótelið fyrir í Tinna bókinni Leynivopninu og leikur þar bara nokkuð stórt hlutverk. Forsöguna að því má rekja til þess að snemma í sögunni leggur Vandráður prófessor leið sína á alþjóðaráðstefnu eðlisfræðinga í Genf í Sviss og fljótlega verða þeir Tinni og Kolbeinn þess áskynja að líklega gæti hann verið í einhverjum vandræðum þar. Þeir komast að því að prófessorinn dvelji að öllum líkindum á Cornavin hótelinu í Genf og drífa sig því samstundis til Sviss til að huga að honum og koma til aðstoðar. Það þarf svo sem ekkert að kryfja söguþráðinn neitt mikið nánar en hann þekkja auðvitað allir aðdáendur Tinna bókanna.
En Cornavin hótelið er rétt til hliðar við aðallestarstöðina í Genf (sem heitir einmitt Cornavin lestarstöðin) og var tekið í notkum í febrúar mánuði árið 1932. Á blaðsíðu 19 í bókinni má sjá hvar þeir Tinni og Kolbeinn hlaupa frá hótelinu og að lestarstöðinni við hliðina til að ná lestinni til Nyon en rétt missa af henni. Innra útlit lestarstöðvarinnar er þó ekki rétt í bókinni heldur studdist Hergé við myndir af sambærilegri lestarstöð í borginni Lausanne sem er reyndar ekki mjög langt frá. En það er gaman að segja frá því að á nokkrum af þessum sömu vettvöngum eða sviðsmyndum Leynivopnsins var SVEPPAGREIFINN og fjölskyldan hans einmitt líka á ferðinni. Þau lentu á flugvelli borgarinnar (Genève-Cointrin) eins og þeir Tinni og Kolbeinn og tóku lestina, daginn eftir, frá sömu lestarstöð en fóru reyndar ekki til Nyon heldur til borgarinnar Brig.
Cornavin hótelið er fjögurra stjörnu, á níu hæðum og með 164 herbergjum en í dag er það einmitt þekktast fyrir það eitt að hafa komið fyrir í bókinni um Leynivopnið. Hergé (Georges Rémi) hafði töluvert mikið dálæti á Sviss og þangað leitaði hann oft, sérstaklega í seinni tíð, til að hvíla sig og hlaða batteríin þegar álagið var orðið of mikið. Hann glímdi á löngum köflum við þunglyndi og þá lét hann sig stundum hverfa til Sviss en þar þekkti hann enginn í sjón. Hergé kom fyrst til landsins með skátahópi aðeins fimmtán ára gamall en seinna dvaldi hann þar löngum stundum við fjallgöngur í frönsku- og ítölskumælandi hlutum þess. Sviss hafði því mikil áhrif á Hergé og dvöl hans í hinum stórfenglegu umhverfi Alpanna er talin hafa orðið honum innblástur að mörgu efni seinna meir. Þannig viðurkenndi Hergé til dæmis eitt sinn að hin kómíska fyrirmynd að prófessor Vandráði hafi verið byggð á svissneska vísindamanninum Auguste Piccard sem kunnur var bæði af neðansjávar- og geimrannsóknum sínum. Piccard hafði starfað um tíma sem prófessor í Brussel og þar varð hann oft á vegi Hergés. Svissneskir afkomendur prófessor Auguste Piccard hafa alla tíð verið mjög stoltir af þessari tengingu forföður síns við Tinna bækurnar.
Þegar Hergé hóf vinnu sína að Leynivopninu hafði hann einmitt tiltölulega nýverið tekið sér langt frí frá störfum vegna veikinda sinna. Hann hafði dvalið langdvölum hjá fjölskyldu einni sem bjó í námunda við Genfarvatnið (Lac Léman) og í þakklætisskyni er talið að hann hafi ákveðið að láta stóran hluta sögunnar gerast í Sviss. Sögurnar sem hann gerði á þessum árum eru, af nokkuð mörgum, taldar vera gerðar á hápunkti ferils hans og þær Tinna bækur á meðal þeirra allra bestu. Að mati SVEPPAGREIFANS er bókin til dæmis á meðal þriggja til fjögurra bestu eða uppáhalds Tinna bóka hans. En af hverju Hergé valdi einmitt þetta hótel, sem viðkomustað söguhetjanna, er ástæðan líklegast sú að Cornavin hentaði einmitt svo vel vegna nálægðar þess við lestarstöðina.
Eins og áður segir hefur Cornavin hótelið hlotið sína frægð einmitt fyrir tilurð sína í Leynivopninu og rekstraraðilar þess hafa margoft bent á og þakkað Hergé fyrir þá staðreynd. Hótelið hefur því í seinni tíð orðið að viðkomustað margra aðdáenda Tinna bókanna og þeir hafa verið duglegir við að koma þar við, í nokkurs konar pílagrímsferðir, til að gista þar eins og eina nótt. Hótel Cornavin er því oft nefnt Tinna hótelið af aðdáendum bókanna og er fyrir vikið heldur í dýrari kantinum. En það eru reyndar flest hótel í Genf. Niðri við anddyrið er einmitt stór stytta af Tinna (og Tobba) í fullri líkamsstærð, inni í stórum glerskáp, þar sem hann stendur vörð um gesti hótelsins þegar þeir ganga inn um snúningsdyrnar frægu. En á heimasíðu hótelsins er gestum þess reyndar ráðlagt að reyna ekki að leika eftir ferð Kolbeins kafteins í gegnum hurðina.
Herbergi prófessors Vandráðs í bókinni var númer 122 og uppi á fjórðu hæð en í rauninni var það herbergi þó aldrei til á þeirri hæð. Þetta fræga herbergi var þó útbúið seinna til að fullnægja þörfum aðdáenda Tinna bókanna sem óska einmitt oft sérstaklega eftir því að fá að dveljast í því. Margir verða þó fyrir vonbrigðum. Hótelið sjálft hefur reyndar lítið breyst að útliti frá því á sjötta áratug 20. aldarinnar en herbergi númer 122 hefur nú verið endurnýjað og í dag er þar ekkert að finna sem tengir gesti þess við Tinna bækurnar. Á einhverjum tímapunkti hér áður fyrr var það þó innréttað með bókina um Leynivopnið í huga. Engu að síður eru gestir herbergisins iðnir við að finna sér minjagripi tengdu því og eru til dæmis grunsamlega duglegir við að gleyma að afhenda aftur lyklana að herberginu þegar þeir skila því af sér.
En best að láta þennan fánýta fróðleik um Cornavin hótelið duga að sinni.

2 ummæli:

Út með sprokið!